Sofia draagt altijd zwart
Nu de lange winteravonden zijn aangebroken, zit ik regelmatig op de bank met een boek. En soms ontdek ik boeken die al best een tijd uit zijn, waarvan ik me afvraag waarom ik die niet eerder heb gelezen. Sofia draagt altijd zwart is zo’n boek.
Het boek stamt al uit 2012 en werd in dat jaar door maar liefst vijf Italiaanse kranten gekozen tot de beste roman van 2012. Ik snap de Italianen heel goed na het lezen van deze prachtige roman.
Het verhaal van ‘Sofia draagt altijd zwart’
Trefzeker en invoelende beschrijft schrijver Paolo Cognetti de moeizame coming of age van Sofia. Ze is onweerstaanbaar, breekbaar, stoer, tegendraads, bang, brutaal en verlegen. Grote kans dat je direct verliefd wordt op Sofia, die langzaam onder je huid kruipt en je gedurende het lezen van het boek ook niet meer zal loslaten.
Op haar 10e droomt Sofia ervan het liefje van een piraat te zijn, op haar 16e neemt ze een overdosis pillen en wordt ze opgenomen in een kliniek. Op haar 18e volgt ze een prestigieuze theateropleiding in Rome, om vervolgens in New York te belanden als een van de vele actrices die hopen ontdekt te worden.
Dat is het verhaal van Sofia, met wie je zelf langzaam mee groeit. Het verhaal van een meisje met een schrijnend verleden, een meisje dat altijd zwart draagt. Een meisje dat je niet meer loslaat.
Wat anderen vonden van het boek
- La Repubblica: “Ik kan fictie en realiteit niet meer onderscheiden: het lijkt wel of ik Sofia echt ken. Een prachtige roman!
- Marie Claire: “Een groot talent in het beschrijven van het vrouwelijke universum.
Voor deze review werd een exemplaar beschikbaar gesteld vanuit de uitgever.
Reacties
